Bezpośredni rozruch silnika
Rozruch silnika indukcyjnego
Rozruch silnika indukcyjnego jest to okres przejściowy silnika od postoju do stanu pracy silnika. Rozruch silnika jest możliwy w przypadku wystąpienia momentu dynamicznego. Moment dynamiczny jest to nadwyżka momentu elektromagnetycznego nad momentem mechanicznym. Wyróżnia się następujące metody rozruchu:
- rozruch bezpośredni,
- rozruch za pomocą przełącznika gwiazda — trójkąt,
- rozruch za pomocą autotransformatora,
- rozruch za pomocą rozrusznika.
Rozruch bezpośredni silników indukcyjnych
Bezpośredni rozruch jest to podłączenie silnika do sieci za pomocą włącznik lub stycznik elektromechaniczny. W pierwszej fazie rozruchu, przy nieruchomym jeszcze wirniku, silnik pobiera duży prąd, ale nie zwiększa się moment rozruchu silnika. Rozruch ten wykorzystywany jest przy silnikach o małych mocach.
Rozruch gwiazda-trójkąt
Układ ten stosuje się w momencie, kiedy zachodzi potrzeb, a zmniejszenia pobieranego prądu z sieci w czasie rozruchu. Odbywa się w sposób zmniejszenia uzwojenia napięcia na zaciskach uzwojenia stojana. Jest to jedna z najprostszych metod, a zarazem najtańsza. Warunkiem stosowania tej metody jest są następujące kryteria:
- napięcie fazowe stojana w trakcie pracy ustalonej musi być równe napięciu międzyprzewodowemu sieci.
- tabliczka zaciskowa ma umożliwić dostęp do uzwojeń początkowych i końcowych wszytskich faz,
- moment początkowy obciążenia nie powinien przekraczać (0,2 - 0,3) momentu znamionowego,
Zalety Stosowania Przełącznika Gwiazda - Trójkąt.
Główną zaletą stosowania układu gwiazda- trójkąt jest zmniejszenie wartości, a także czasu działania prądu udarowego, który może doprowadzić do przegrzewania i naprężenia mechanicznego w uzwojeniu. Co może doprowadzić do uszkodzenia silnika. Ponadto stosowanie układu jak już było wspomniane jest prostym oraz stosunkowo niskim cenowo rozwiązaniem.
Rozruch z wykorzystaniem autotransformatora
Rozwiązanie to stosuje się w przypadku silników o dużej mocy. Autotransformator ma za zadanie dokonanie zmniejszenia napięcia, które prowadzi do silnika o wartości 50-70 % napięcia znamionowego (0,5...0,75)Un
Regulacja prędkości obrotowej silnika indukcyjnego
Bardzo często silniki indukcyjne pracują przy napędach, w których wymagana jest możliwość nastawiania prędkości wirowania pola. Z uwagi na to taką regulację można zrealizować poprzez zmianę prędkości synchronicznej pola magnetycznego maszyny.
Występuje kilka metod regulacji obrotowej silnika:
- zmiana częstotliwości f napięcia U zasilającego stojan - jest to nastawienie prędkości w momencie od postoju do prędkości znamionowej
- metoda polegająca na zmianie liczby par biegunów magnetycznych w stojanie,
- zmiana napięcia U, które zasila uzwojenie stojana przy częstotliwości stałej,
- włączenie dodatkowej impedancji w obwód stojana
- w przypadku silników pierścieniowych regulacja prędkości poprzez dołączenie dodatkowych rezystancji szeregowo w obwód wirnika.
